Òbres dera darrèra etapa d’Abelló, a on se pòt apreciar er explosivisme.
Joan Abelló i Prat (Mollet del Vallès, 1922-2008) siguec un pintor e colleccionista catalan. Deth sòn periòde formatiu, cau destacar-ne era influéncia que recebec des òbres que Joaquim Mir pintèc pendent eth sòn sejorn en Mollet, eth mestratge de Pere Pruna e era convivéncia de catorze ans en casa de Carles Pellicer.
Coma fòrça artistes deth sègle XX, Abelló auie de besonh «alimentar-se» d’auti ambients e païsatges. Er an 1962, partic en Anglatèrra, sense que i auesse arrés coneishut e damb eth besonh de deishar-se portar pera sua intuïcion e curiositat. Posteriorament, viatgèc en Belgica e en París, a on auec un estudi pendent longues sasons. Inície ací ua longa etapa de viatges: Euròpa, Còsta d’Evòri, Marròc, Naua Yòrk, America deth Sud, Polinesia, Asia, Egipte...
Era mòstra «Abelló, un tast» hè un recorrut pes diferentes etapes dera òbra der artista, dempús des principis, fòrça mercadi pera influéncia des sòns mèstres, enquiara fin des ans nauanta, en plea maturitat estilistica. Era mòstra hè evidenta era inquietud e era curiositat der artista e colleccionista, que, dia a dia, viatge a viatge, anèc neurint era sua òbra damb tot çò qu’observaue, enquia vier un artista singular, damb un lenguatge pròpri en quau era color pren era maxima expression.
