Trabalh en larèr

A diferéncia des larèrs urbans o ruraus, eth trabalh deth camp auie ua continuïtat naturau en mas. Bèri un des prètzhèts des sòns abitants èren rutinaris, d’auti les impausaue eth pas des sasons, e era ierarquia laguens dera familha n’establie eth despartiment. En campanha, persones e animaus viuien fòrça apròp. Es òmes provedien era minjadera e eth beveder entà mules e ègues, bòus e vaques, molhien e netejauen es corts. Mentretant, es hemnes prenien suenh deth bestiar petit —garies, auques, lits o conilhs—, amassauen es ueus e portauen en mercat tot çò que se podie véner.

Er òme anaue tath bòsc e tornaue tà casa damb eth hèish de lenha o esteraue tidons, deth temps qu’era molhèr mantiege eth huec deth larèr, codinaue, ruscaue, pedaçaue era ròba, lisaue era ròba, e premanie eth peròl damb es caulets, es naps, es beletarraves e eth bren entàs pòrcs. Ère fòrça trabalh sense dies de léser, ath quau aportauen eth sòn esfòrç tanben es pair-sénhers, es mòssos, es capdets e era mainadèra. Ath long der an i auie encara fòrça autes activitats, coma despelardar eth milhòc, aucir eth pòrc, hèr sabon, apariar es utisi, es carros e era casa, apilotar es hiems, pastar era haria tà enfornar eth pan, hèr candeles damb era cera deth rusc o a anar tà ferrar es animaus. Açò mentre es gojates brodauen e cosien entar auviatge o tractauen damb eth mercant, e es mèstres reglauen compdes damb es masovèrs o emparaulaven prètzi damb eth carnassèr.