Saumet de pastor

Arribat er ostiu, pastors e gossets guidauen era vegada ena montanha, entre cantades e lairets, pes camins ramadèrs. Aquiu hègen vida ena cabana, de planta circulara e hèta de paret seca. Cada dia, tàs aubetes, es majoraus, es pastors de dreta e de quèrra e eth rabadan deishauen anar eth bestiar e passauen era jornada en tot susvelhar. Ja a boca de neit premanien eth “saumet” (lhet de pastor) ath costat dera pleta a on barrauen era vegada. Es nets de temporau calie gésser tanben a virar-lo, entà evitar que se sosmautèsse.