Vista der espaci dedicat as trabalhs ena fabrica. c. prumèr quart s. XX. Fotografia d’Eusebi Escarpenter - Musèu de Mataró.
Catalonha viu pendent eth sègle XIX granes transformacions economiques e sociaus derivades deth pas des manufactures tradicionaus ara industria modèrna. Eth trionf dera mecanizacion dera industria deth punt s’assolide entre es ans 1870-1890. Aguest hèt implique ua clara tendéncia de cap ara concentracion dera produccion en espacis arquitectonics de majors dimensions: es fabriques, que podien lotjar un major nombre de telèrs e aprofitar era capacitat de mòir era maquinària dera energia de vapor.
Ena formacion dera industria catalana convergissen un gran nombre de factors: es auanci tecnologics, era man d’òbra barata e era possibilitat de comercializacion des productes enes mercats interiors e exteriors.
Es empresaris mataronins son protagonistes d’ua escomesa decidida pera inversion ena industria deth teishut de punt, que se tradusís ena creacion de fabriques, era preocupacion peth renauiment tecnologic e er aument dera produccion, atau coma era exportacion des sòns productes. Era consolidacion deth sector deth teishut brocat poténcie era aparicion d’industries auxiliares (enterpreses de tints, embalatges, transpòrts, construccion e apariament de maquinària).
