Era glèisa deth monastèri de Sant Jusèp acuelh es hons artistics d’epòca modèrna (sègles XVI-XVIII).
Era epòca modèrna ei un apassionant periòde istoric que va dempús de finaus deth sègle XV enquiath començament deth sègle XIX. Ath long d’aguest temps era societat europèa assumís cambiaments tan considerables coma era consolidacion des monarquies absolutes, era conquèsta e espleitacion de territòris jamès exploradi, era revolucion scientifica e es diferentes ruptures que pretenen reformar es glèises crestianes. Uns cambiaments que gisclen en parallèl ara fòrça mès lenta mutacion des pautes de sociabilitat, dera organizacion des trabalhs agricòles e mesteriaus e des teishuts de govèrn.
Lhèida viu damb intensitat aguesti ans. Es sètges qu’era ciutat patís pendent era guèrra des Segadors e era de Succession obliguen a dessacralizar era Seu Vella e a convertir-la en casèrna militar (1707), ath madeish temps que compòrten eth bastiment d’ua naua catedrau. Eth descasterament deth vielh temple impliquèc tanben era dispersion deth sòn mobiliari liturgic, en tot includir retaules e imatges, eth còr dera nau centrau, e fòrça auti bens artistics que l’emberien.
Er art, a començaments deth sègle XVI, comence a introdusir formes reneishentistes, seguides pera esplendor deth barròc, enquia arribar as renauidi projèctes des illustrats pendent eth neoclassic. A finaus deth sèt cents ua ciutat renauida, mès poblada e en activitat incessanta s’acare ar inici d’uns naui tempsi.
