Era colleccion de carros se claue damb eth tractor coma mòstra dera evolucion dera maquinària en mon rurau.
Es carros que s’exibissen en aguesta sala mos rebremben que, enquia hè pòqui decènnis, aguest siguec eth mejan de transpòrt preferent deth camp e pertot.
Un carro se compause basicament de tres pèces: un postamar orizontau, damb parabandes o sense, dus braci entà atelar es animaus de tir e es arròdes.
Eth mestièr de carretèr comprenie tant confeccionar coma menar carros. Ère considerat un mestièr de malaisit aprendissatge, e per açò gaudie de cèrta reputacion laguens deth pòble. Tanben coneishudi coma mèstres d’aisha, es carretèrs auien d’èster ath madeish temps boni hustèrs e boni haures.
Er usatge deth carro hec a cambiar eth dessenh des cases entà que s’i podesse manobrar laguens: entrades amples, vies de pèira viua, cantonères entà protegir es parets, etc. Quitament es carrèrs des poblacions èren configuradi e pensadi entà qu’eth pas des carros non provoquèsse inconvenienti.
Eth carro d’escales, eth de torn, era tartana, eth de defunts, era jardinèra, era malhorquina, etc. son bèri uns des carros qu’actuaument solament se tròben enes musèus, e que an demorat en desuetud a causa dera revolucion qu’a supausat eth motor d’explosion.
