Veirina dedicada ath mestièr de lenhassèr.
Eth pagés non aurie pogut hèr eth sòn trabalh sense eth concors de tota ua seguida d’airines que l’acompanhauen ath long der an. Aguestes airines èren eth producte deth trabalh suenhat e rigorós de lenhassèrs, haures, cordèrs, bastèrs, terralhèrs e esclopèrs. Se tracte solament de bèri uns des representants des mestièrs complementaris en campanha. Aguest tresau estatge deth bastiment ancian passe en revista bèri un d’aguesti mestièrs, que requerien un long aprendissatge e demanauen paciéncia e ua determinada predisposicion ath trabalh plan hèt.
I auie, donques, ua seguida de mestièrs que èren indispensables entà amiar a tèrme es trabalhs agricòles. Sense era accion de haures, sarralhèrs e hustèrs non i aurie agut airines; sense era man deth bastèr non s’aurie pogut tirar eth carro ne aparelhar eth bestiar; sense era òbra deth terralhèr o eth paneraire non s’aurie pogut sauvar ne transportar arren; e non i aurie agut husta s’abans eth lenhassèr non auesse hèt eth sòn trabalh.
Aguesti mestièrs complementaris contribuïren decisivament ath desvolopament deth mon rurau.
Hèr a conéisher es mestièrs, es tecniques e es airines des ancians mestieraus ei un des objectius deth Musèu dera Vida Rurau.
