Naui esturments e naui mejans d’enregistrament e reproduccion dera musica. Fotografia de Rafael Vargas.
Era irrupcion de naui estils e tendéncies —atonalisme, dodecafonisme, serialisme, etc.— configurèc era estetica musicau dera prumèra mitat deth sègle XX. A mejan sègle, era musica concrèta, era musica electroacostica e era musica aleatòria comportèren novetats en camp dera timbrica e dera forma. Es frontères entre era musica culta e autes musiques urbanes e populares (jazz, ròck, flamenco, etc.) vengueren pònts d’intercomunicacion. Eth desvolopament tecnologic propicièc er enregistrament deth son, mejançant eth fonograf e eth gramofòn, qu’obliguèc a hèr modificacions en bèri esturments entà captar-ne melhor eth son. D’un aute costat, era electronica favoric era creacion de naui esturments —guitarra electrica, òrgue electronic, sintetizadors, etc.—, en qu’era emission deth son se produsie mejançant amplificadors e nautavotzes. Era gestion e difusion dera musica a trauès des mejans de comunicacion aportèc orizons inimaginables ara creacion musicau. Era recuperacion dera musica istorica guarde cap ath passat dempús d’ua perspectiva musicologica rigorosa, e se reconstruïssen esturments d’epòques passades entà retrobar es sonoritats dera epòca ena quau sigueren creadi. Tota aguesta diuersitat d’estils, tendéncies e estetiques autregèc ara musica deth sègle XX un sagèth de colatge eteroclit.
